Spannende strijd in Huissen
Gert Bosker
Opnieuw strijd en deze keer in 't Koelhuis. Het eeuwenoud eigen speelhonk bood zaterdag onderdak aan ons 1e- en 2e team en een 3e uit Lunteren.
Onbedoeld dwaalde mijn gedachten bij binnenkomst in dit clubgebouw met een rijk verleden af naar de viertallen bekercompetitie KNDB 1998 2e ronde. Even gecheckt. Inderdaad alweer een poos geleden. Onze Meint de Vries en toen uitkomend voor het nietige Houd Stand Beilen was in 't Koelhuis bij een 3-3 stand verwikkeld in een moeilijk eindspel tegen Benno van Straten uitkomend voor Orca Schagen. Bij 4-4 zou het zwakker geachte Beilen doorbekeren. Het werd een ware slijtageslag. Na eindeloze rondjes rondom 't Koelhuis dat door de meiwarmte en onze verhitte en oplopende spanning al bijna begon weg te smelten bereikte Meint na 6 uur en 40 minuten remise. Na afloop sprak Meint de tamelijk ontnuchterende woorden : '' ach, ik hoef niet te winnen, hoef geen plan te hebben. '' Later kwam hij Benno nog eens tegen en met een veelzeggende grijns : '' die k?n ik .'' Mooie en blijvende herinneringen. Beilen zou daarna doorbekeren tot in de finale. Gauw terug naar de actualiteit want op mijn herinneringen zit natuurlijk niemand te wachten en ben nog niet klaar ook.
De opstelling werd openbaar en had voor ons een verrassing in petto: Joost Hendriksen deed mee. Deze speler van het 2e team viel tot dusver steeds voor het 1e in. Reden: Johan Krajenbrink is ernstig ziek maar was van plan om deze keer mee te doen en misschien ingegeven door de slechte resultaten van het 1e en 2e. Een mooi gebaar van clubliefde. Mooi ook dat Jos Stokkel in zijn openingswoord even de aandacht op Johan vestigde. Het applaus voor Johans aanwezigheid was gezien zijn verminderde fysieke conditie door de aanwezigen meer dan gemeend. Dat durf ik wel te stellen. Over clubliefde en belangstelling had Huissen sowieso niet te klagen, want halverwege druppelden oude bekenden binnen, waaronder Henny van Aalten. Ja, de iets minder getalenteerde broer van, inmiddels wat jaartjes ouder (wie niet) en voor de jongere garde vrijwel zeker een onbekende dammer uit het verleden. Ook Petra Polman kwam binnenlopen. Ook inmiddels een unknown uit vervlogen jaren en een van de weinige damsters destijds. In die tijd, ik spreek van de jaren 70, stond dammen voor meisjes zeker nog in de kinderschoenen en was geen vanzelfsprekendheid. Nu ook nog niet. Gelukkig blaast Nicole de Vries via DroomDamsters er met succes nieuw leven in.
We begonnen voortvarend met twee vlotte overwinningen. Deze punten waren alvast binnen. Geen reden tot euforie want Huissen had nog wat ijzers in het vuur. In een mum van tijd werd de stand weer gelijkgetrokken. Van cruciaal belang bij een 5-5 stand waren de partijen van Nicole, Joop en Renco. Toevallig ook bord 6,7 en 8. Niemand had nadeel maar ook geen voordeel. 8-8? Of misschien toch nog ...
Wouter trof Theo Berends. Een oude rot en geen gelukkige loting. Theo deed het in de opening tegen onze gevaarlijke kopman het wijselijk rustig. Desondanks toverde Wouter uit het niets op de 21e en op de voor de hand liggende en gespeelde 44-39 een vernietigende zesklapper uit de hoge hoed. Theo gaf direct op. Een kopman behoort te doen wat hij moet doen. Deed Wouter ook. Hij was net te laat om nog voor het 1e mee te doen. Een mooie en snelle binnenkomer. Huissen was gewaarschuwd! 0-2
Daarna was het de beurt aan Gert. Hij koos in de opening voor een ongewis avontuur met een Chizhov-kanon. Even leek het erop dat hij zichzelf weleens in de voet zou kunnen gaan schieten en dat doet met een kanon toch wel pijn. Toen Emiel Leijser, en tegenstander, op de 40e zet met 17-21 achter twee schijven liep, werd hij plotseling en onaangenaam verrast door een driegever. Er volgde een elegant doch eenvoudig damzetje. Een gelukje voor de gulle gever. 0-4
Een ongelukkige en geen fijne partij voor Elise deze keer. Er ontstond open spel. Vanaf de 16e zet vond er een verwoede strijd om het centrum plaats en vooral controle over veld 28. Er zou dan gesloten klassiek ontstaan. Keer op keer joeg Jan van Loenen haar van dat veld. Toen Elise eindelijk het veld onder controle kreeg en even tot rust kwam en bij wijze van even een boterhammetje kon gaan nuttigen, bracht Jan met behulp van een formatie een 1-om-2 in stelling. Elise verloor een schijf en was in het vervolg kansloos. 2-4
Bart Jan nam tegen ' invaller 'Joost Hendriksen (1337) al vroeg in de wedstrijd een voorpost. De voorpost kreeg flinke aanvalsgolven te verduren inclusief het Keller-offer 34-29 om meer slagkracht te mobiliseren. Bart Jan werd ook nog geplaagd door een zetje naar 6 wanneer hij de voorpost via het centrum probeerde te ondersteunen. Met kunst en vliegwerk probeerde hij overeind te blijven, hetgeen niet lukte. Bart stortte in. Geen idee waar het beter had gemoeten, want het spiekgrafiek doet het nog niet. Mooie partij van Joost, dat wel. 4-4
Siebe smurft blauwtjes. De derde alweer. Onbevangen ging hij met wit tegen de sterke Marcel Janssen het Keller-avontuur aan. Er kwam een ouderwetse Keller op het bord met bezetting van 27 en 28. Gebruikelijk voor zover ik het nog weet is op de 12e zet 23-28 13. 37x28 en 18-23 enz. Na 20-25 kwam de klassieke ruil naar 20 met even later een schijf op 15. Siebe bleef fier overeind. Of moet ik zeggen : Marcel? 5-5
Altijd even spannend wie hem zal krijgen. Nicole dus. Nicole, en op dreef, speelde goed en bleef geruime tijd prima op de been tegen de sterke en sympathieke Geert. Wel was het in een dun, open maar wel overzichtelijk standje uitkijken voor speldenprikken en lichte dreigingen. 38. 45-40 was misschien niet zo handig. Op de 39e zet werd Nicole plotseling uit het niets slachtoffer van een miniforcing met winnende doorbraak naar 45. Frustrerend voor Nicole, die zichtbaar heel even teleurgesteld en boos op zichzelf was. Begrijpelijk na zo'n abrupt einde. 7-5
De partij van Joop zou hooguit op remise uitdraaien en Renco had niets. De wedstrijd leek gelopen. Of toch niet?
Renco had in een dun en overzichtelijk standje lichte aanvalsdruk. Voor Rob Schrooten nog geen reden tot ongerustheid. Renco moest risico's nemen. Deed hij maar liet met alleen het vizier op kansen de dekking zakken. Kan gebeuren. Rob combineerde naar een eindspel met een schijf meer. Geen idee of het daarna al verloren was, maar Renco manoeuvreerde zich in een verloren positie. Jammer. 9-5
Tot slot : Joop tegen Willem Hoek. Joop speelde zeker niet passief maar werd gedurende de partij door Willem in de verdediging gedrukt. In een dun standje verwaarloosde Willem plotseling zijn kv. met doorbraakkansen voor Joop. Met 56.34-29? kreeg Joop zelfs vrije doortocht en stond gewonnen. 56. 38-33 met remise vraagt ook nog wel enige techniek. Joop liet het kansje niet liggen en won. Mooi voor hem en een sportieve revanche op de nederlaag van hem vorig jaar. Wrang voor het team en vooral ook voor Renco die met minder risico zeker wel een punt had behaald en ook verdiend, waarmee een gelijkspel een feit was. Maar dat is dammen. 9-7
Volgende keer een nieuwe kans en weer de kraker tegen Het Noorden.
Datum: 11-11-2024